محتوای کافئین موجود در قهوه، چای و شکلات

• بعد از یک فنجان چای سبز بی ضرر، مشکل خواب دارید؟
• شکلات تلخ بیشتر از قهوه شما را بیدار نگه می دارد؟

یک شات اسپرسو یا یک فنجان قهوه دم کنید تا برای شما توضیح دهیم.

کافئین یکی از  پرمصرف ترین داروها در جهان است. ممکن است شما نوشیدنی ها و یا خوراکی های حاوی کافئین برای کنار آمدن با یک شب بی خوابی و یا به جهت بهبود استقامت بدنی در حین ورزش،  و یا  به دلایل مختلف استفاده کنید  اما نتیجه همیشه یکی است : محرک انرژی. کافئین این اثر را با جلوگیری  از واکنش بدن به سیگنال هایی که خستگی و کاهش تحرک و عدم انتقال آنها به مغز انجام می دهد. افزایش انرژی و هوشیاری ناشی از مسدود شدن سیگنال های خستگی و عدم انتقال آن به مغز است. بدن به طور عینی خسته است، اما مغز آن را متوجه نمی شود، بنابراین کارها را به طور طبیعی (در سطوح بالای دوپامین) نگه می دارد تا زمانی که اثر کافئین تمام شود.

تعجب خواهید کرد اگر بدانید که این محرک جادویی ماهیت کاملاً متفاوتی دارد. گیاهان کافئین را به عنوان نوعی آفت‌کش تولید می‌کنند تا حشرات گیاه‌خوار را دور نگه دارند و از خوردن برگ‌ها و گل‌هایشان جلوگیری کنند. خوش شانس ما، کافئین برای بدن انسان سمی نیست. محبوب‌ترین مواد خوراکی «کافئین‌دار» که در 60 گونه گیاهی یافت می‌شود، دانه‌های قهوه، برگ‌های چای و دانه‌های کاکائو هستند. به همین دلیل است که قهوه، چای و شکلات به عنوان نوشیدنی ها و مواد غذایی محرک شناخته می شوند. با این حال، اثرات کافئین به این بستگی دارد که کدام یک از سه مورد را انتخاب کنید.

به نظر می رسد که کافئین موجود در قهوه، چای و شکلات نمی تواند متفاوت تر عمل کند. حتی اگر به قهوه عادت داشته باشید، ممکن است همچنان اثرات قوی چای را احساس کنید و یا یک عاشق مشتاق چای می تواند واکنش های متفاوتی از کافئین موجود در شکلات تلخ را تجربه کند. بیایید اثرات مختلف کافئین را در هر یک از آنها ببینیم.محتوای کافئین موجود در قهوه، چای و شکلات

برای قهوه و چای، محتوای کافئین بسته به منشا، نوع و تهیه نوشیدنی بسیار متفاوت است. به عنوان مثال، آیا می دانید که برگ های چای به طور طبیعی حاوی کافئین بیشتری نسبت به دانه های قهوه هستند؟

اما از آنجایی که قهوه در دماهای بالاتری نسبت به چای دم می‌شود، قهوه در مقایسه با دم کردن چای کافئین بیشتری استخراج می‌کند. همچنین برای تهیه یک فنجان قهوه از مقدار بیشتری از دانه های قهوه نسبت به برگ های چای برای تهیه همان مقدار چای استفاده می کنید. بنابراین با افزایش مقدار مواد خام، غلظت کافئین را افزایش می دهید. دمای آب، زمان و مقدار دم کردن آب حتی از نوع چای یا قهوه مهمتر به نظر می رسد. به عنوان مثال، به اشتباه اعتقاد بر این است که چای سیاه کافئین بیشتری نسبت به چای سبز و سفید دارد زیرا اکسید شده است. نه، اینطور نیست. زمان دم کشیدن طولانی‌تر آن باعث می‌شود چای سیاه کافئین‌تر شود. با این حال، برای شکلات، محتوای کافئین به عوامل بیشتری متفاوت است. برخی از این موارد از مبدأ شروع می‌شوند: تحقیقی که بر روی بیش از 200 نمونه کاکائو جمع‌آوری‌شده از سراسر جهان انجام شد، سطوح کافئین قابل توجهی در کاکائو کشورهای مختلف را نشان داد که اکوادور، ونزوئلا و پرو «کافئین‌ترین» کاکائو را تولید می‌کنند و آفریقای غربی کمترین کافئین فصل برداشت همچنین بر محتوای کافئین موجود در دانه‌ها تأثیر می‌گذارد.

از دیدگاه مصرف کننده، دانستن این نکته مفید است که کافئین به طور طبیعی فقط در کاکائو وجود دارد. بنابراین، هرچه شکلات تیره‌تر باشد، محتوای جامد کاکائو بیشتر و محتوای کافئین بیشتر است (با شکلات سفید که 0 کافئین دارد). یافتن تعداد دقیق محتوای کافئین کار سختی است، زیرا منابع رسمی نیز با یکدیگر تضاد دارند. برای سادگی، می توان گفت که قهوه در رتبه اول قرار می گیرد، پس از آن چای (دم کرده) و سپس شکلات تلخ (حتی در بالاترین درصد کاکائو).با این حال، کافئین تنها مسئول افزایش هوشیاری ما پس از مصرف قهوه، شکلات یا چای نیست. معمولاً با محرک‌های دیگری (تئوبرومین در شکلات و تیانین در چای) همراه است و باعث ایجاد هم افزایی می‌شود که اثرات متفاوتی بر بدن و ذهن ما دارد.

کافئین و قهوه

کافئین اصلی ترین ترکیب فعال در قهوه است و نام آن را به چنین نوشیدنی محبوب و پرمصرفی داده است.موردی وجود دارد که قهوه روبوستا حتی در حالت خام، دو برابر میزان کافئین قهوه عربیکا دارد.اثرات کافئین به خوبی شناخته شده است. از طرف دیگر، از خواب آلودگی جلوگیری می کند، هوشیاری را افزایش می دهد و عملکردهای شناختی را بهبود می بخشد. از جنبه تاریک، می تواند اعتیاد ایجاد کند، بی خوابی را القا کند و باعث اضطراب شود. با این حال، اثرات بسته به مقادیر روزانه و تحمل شخصی متفاوت است. همانطور که قبلاً ذکر شد، اینطور نیست که کافئین انرژی جدیدی را به بدن می آورد، بلکه بیشتر شبیه آن است که از احساس خستگی جلوگیری می کند، بنابراین این توهم را به ما می دهد که سرزنده و پرانرژی هستیم در حالی که از نظر جسمی نیستیم. اگر کافئین به سرعت اثرات دلخواه خود را ایجاد کند (در عرض 1 تا 2 ساعت به ما انرژی می دهد)، ناپدید شدن آن به همان اندازه ناگهانی است و باعث می شود در زمانی که انتظارش را نداریم حتی بیشتر احساس خستگی کنیم.

کافئین و چای

لحظه حقیقت: کافئین و تئین یک چیز (یا به طور دقیق یک مولکول) هستند.کافئین که در اصل “تئین” نامیده می شد، اولین بار در سال 1827 در چای کشف شد. بعداً نشان داده شد که “تئین” چای با کافئین قهوه یکسان است و اصطلاح “تئین” سپس حذف شد.بنابراین آنچه که تئین نامیده می شود فقط به عنوان “کافئین موجود در چای” است. با این حال، این ترکیب کافئین با سایر مواد موجود در چای است که اثرات متفاوتی از کافئین موجود در قهوه ایجاد می کند. پلی فنول های اکسید شده، تانن های thearubigin و اسید آمینه L-theanine در مقابل اثرات منفی کافئین قرار می گیرند. با تشکر از آنها، تئین به آرامی و به طور مداوم در طول 6 تا 8 ساعت در بدن پخش می شود و تقویت شناختی و هوشیاری کافئین را ارائه می دهد، اما در حالت آرامش بخش و آرام به دور از اضطراب و عصبانیت که اغلب هنگام مصرف قهوه تجربه می شود.

بنابراین اگر کافئین قهوه در عرض 1 تا 2 ساعت به ما انرژی می دهد و گاهی اوقات تقریباً یک “انرژی دیوانه کننده” ایجاد می کند، کافئین موجود در چای (که توسط سایر مواد طبیعی نرم شده است) تحریک آرام تر، آهسته تر و طولانی تر را ارائه می دهد. بیشتر شبیه “انرژی آرام بخش” است.

کافئین و شکلات

آن تکه شکلات تیره در وسط یک روز اداری به درستی پیدا می شود. شما احساس انرژی می کنید اما محتوای کافئین موجود در شکلات تلخ در واقع به خصوص در مقایسه با مقادیر موجود در قهوه و چای  بسیار محدود است،.محتوای کافئین در شکلات آنقدر کم است که حتی مکانیسم های عصبی را فعال نمی کند. چیزی که بعد از یک تکه شکلات تلخ به ما انرژی می دهد، محرک دیگری به نام تئوبرومین است، ترکیبی طبیعی که منبع اصلی و محبوب خود را در کاکائو پیدا می کند. اگر بخواهیم منصف باشیم، تئوبرومین در گیاهان چای نیز یافت می شود، اما میلی گرم بیشتری در هر وعده در کاکائو دم کرده، پودر کاکائو و شکلات تلخ نسبت به چای دارد. تئوبرومین به همان دسته از محرک‌های کافئین تعلق دارد (اگر به ساختار مولکولی آن‌ها نگاه کنید، به طرز باورنکردنی شبیه هستند)، اما تأثیر آنها بر روی بدن و ذهن متفاوت است.

اگر کافئین یک محرک قوی سیستم عصبی است، تئوبرومین در سیستم عصبی بسیار ضعیف است و بیشتر شبیه شل کننده عضلات صاف عمل می کند. در حالی که کافئین به شدت گیرنده های خستگی را مهار می کند، تئوبرومین فقط در آن کار مناسبی انجام می دهد، جایی که برای دریافت همان اثر کافئین به غلظت های بالاتری از تئوبرومین نیاز دارید. تئوبرومین بیشتر شبیه انرژی آرام بخش چای است، انرژی ثابتی را بدون سر و صدای قهوه ارائه می دهد. این کافئین ملایم، خفیف، شروع کند، ماندگار و غیر اعتیادآور است، در حالی که کافئین شدید، قوی، سریع، کوتاه مدت است و می تواند اعتیاد آور باشد.

در پایان می توان گفت که قهوه به ما «انرژی دیوانه کننده»، چای «انرژی آرام بخش» و شکلات «انرژی سرزنده» به ما می دهد. شما فقط باید انتخاب کنید که چه نوع انرژی را ترجیح می دهید.